Παράγοντες επίδρασης στην αντοχή ριζικού συστήματος σε επιθέσεις παθογόνων
Επειδή οι ρίζες είναι κρυμμένες κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, συχνά λησμονείται ότι συμβάλλουν τα μέγιστα στις υψηλές αποδόσεις. Υπάρχουν διάφοροι τύποι ριζικών συστημάτων. Τα 2 κύρια ριζικά συστήματα είναι τα πασσαλώδη και τα ινώδη ή θησανώδη. Το πασσαλώδες ριζικό σύστημα απαντάται ιδιαίτερα σε δικοτυλήδονα και γυμνόσπερμα. Χαρακτηρίζεται από μια κύρια ρίζα που βυθίζεται κάθετα στο έδαφος και πάνω στην οποία αναπτύσσονται πλάγιες δευτερεύουσες ρίζες. Αυτό επιτρέπει ιδιαίτερα αποτελεσματική αγκυροβόληση για την αποσυμπίεση του εδάφους. Μια πασσαλώδης ρίζα μπορεί επίσης να κονδυλωθεί: ραπανάκι, καρότο, παντζάρι, πατάτα. Το ινώδες ριζικό σύστημα συναντάται σε πολλά μονοκοτυλήδονα φυτά . Εδώ οι ρίζες ξεκινούν όλες από το ίδιο σημείο και δεν υπάρχει η κυριαρχία μιας κύριας ρίζας .Οι ρίζες εμφανίζονται από ένα δίσκο. Παραδείγματα είναι τα χόρτα, το καλαμπόκι,το σιτάρι ,η τομάτα κ.λ.π.
Παθογόνα όπως μύκητες και νηματώδεις βλάπτουν τις ρίζες και μειώνουν την ικανότητά τους να προσλαμβάνουν αποτελεσματικά τα λιπάσματα, αφήνοντας περισσότερο χώρο στα φύλλα πάνω από το έδαφος για να επωφεληθούν από τα ζιζάνια. Περιβαλλοντικοί παράγοντες όπως η περίσσεια νερού, η πολύ συμπαγής υφή του εδάφους ή ακόμη και ο παγετός μπορούν να πυροδοτήσουν επιθέσεις από παθογόνους οργανισμούς στις ρίζες. Όταν επηρεάζουν τα καλλιεργούμενα φυτά, οι ασθένειες μπορεί να έχουν σοβαρές οικονομικές συνέπειες. Αυτή είναι για παράδειγμα η περίπτωση του αρακά λόγω του παθογόνου μύκητα Aphanomyces Euteiches που προκαλεί σημαντική βλάβη στις ρίζες.
Η αγκυροβόληση στο έδαφος και η θρέψη δεν είναι οι μόνες λειτουργίες των ριζών! Οι μηχανισμοί άμυνας που έχουν τεθεί σε εφαρμογή από αυτά τα όργανα, ιδιαίτερα στην περιοχή της καλύπτρας της ρίζας, αγνοούνταν για πολύ καιρό, και έχουν οδηγήσει σε πολυάριθμες μελέτες τα τελευταία δέκα χρόνια. Σε κανονική ανάπτυξη, η καλύπτρα της ρίζας με το το ακραίο μερίστωμα είναι μια ευάλωτη ζώνη, καθώς τα αγώγιμα αγγεία εκεί δεν είναι ακόμη ώριμα (μη λιγνωμένα) και επομένως πιο διαπερατά από αγγειακά παθογόνα που μπορούν να κάνουν χρήση αυτής της πύλης εισόδου για να αποικίσουν το υπόλοιπο φυτό. Αυτό το τελευταίο λοιπόν θέτει σε εφαρμογή διάφορους μηχανισμούς για την προστασία αυτής της περιοχής.
Τα περιφερειακά κύτταρα ,από μόνα τους, σχηματίζουν έναν «ιστό» που αποτελείται από κύτταρα απομονωμένα μεταξύ τους τα οποία όλα μαζί περιλαμβάνονται σε μια παχιά βλέννα. Εκτός από μηχανική προστασία, επεμβαίνουν ενεργά και στην άμυνα εκκρίνοντας ενώσεις χαμηλού μοριακού βάρους, τις φυτοαντισιπίνες που δρουν ως χημικός φραγμός έναντι ενός ευρέος φάσματος επιθετικών παραγόντων (βακτήρια, έντομα, νηματώδεις, μύκητες). Όταν το φυτό δέχεται επίθεση, θα ενισχύσει την άμυνα του αυξάνοντας την παραγωγή φυτοαντισιπινών και συνθέτοντας άλλες χαμηλού μοριακού βάρους αντιμικροβιακές ενώσεις που ονομάζονται φυτοαλεξίνες. Μεταξύ των αμυντικών εκκρίσεων, οι φαινολικές ενώσεις και τα τερπενοειδή, ειδικότερα, έχουν υψηλή αντιβακτηριακή και αντιμυκητιακή ικανότητα.
Ως αποτέλεσμα της απολέπισης της καλύπτρας, αυτά τα κύτταρα υφίστανται σημαντική τροποποίηση στην έκφραση των γονιδίων τους και αρχίζουν να εκκρίνουν απωθητικές, αναστολείς ή βιοκτόνες ενώσεις. Οι φυτοορμόνες όπως οι αυξίνες και οι κυτοκινίνες ενεργοποιούνται στη συνέχεια, για την αναγέννηση των φυτικών κυττάρων που έχουν εξαντληθεί από αυτούς τους αμυντικούς μηχανισμούς. Οι φυτοορμόνες υπάρχουν φυσικά στα φυτά σε ποσότητες της τάξης των μικρογραμμαρίων ανά λίτρο. Οι αυξίνες είναι υπεύθυνες για:
- Επιμήκυνση κυττάρου.
- Διέγερση της μίτωσης (κυτταρική διαίρεση ενός μητρικού κυττάρου σε δύο θυγατρικά κύτταρα).
- Ριζογένεση (σχηματισμός ρίζας). Η αυξίνη έχει ισχυρή ριζοβολική δύναμη, όταν ένα θραύσμα ρίζας τοποθετείται σε μέσο που περιέχει αυξίνη, μπορεί να παρατηρηθεί η εμφάνιση πλευρικών ριζών.
Κυτοκινίνες: Παράγονται κυρίως στις ρίζες, κυκλοφορούν σε όλο το φυτό μέσω του ακατέργαστου χυμού μέσω του ξυλώματος. Συμπληρώνουν τη δράση της αυξίνης στην επιμήκυνση των κυττάρων δρώντας στα όργανα όπου η τελευταία δεν δρα (κυρίως ο κόνδυλος). Ανάλογα με την αντίστοιχη συγκέντρωσή τους, η ταυτόχρονη χρήση αυξίνης και κυτοκινίνης θα προκαλέσει διαφορετικές αποκρίσεις:
- Εάν η αναλογία αυξίνης/κυτοκινίνης είναι υψηλή, ευνοείται ο σχηματισμός ριζών.
- Εάν η αναλογία αυξίνης/κυτοκινίνης είναι χαμηλή, ευνοείται ο σχηματισμός οφθαλμών.
Συνιστάται να επισκέπτεστε τα αγροτεμάχιά του μόλις αρχίσουν να βγαίνουν τα νεαρά φυτά από το έδαφος και στη συνέχεια κάθε εβδομάδα για ένα μήνα. Τοποθετήστε τα πλυμένα νεαρά φυτά σε μια λευκή χαρτοπετσέτα και σκουπίστε την περίσσεια νερού με μια άλλη χαρτοπετσέτα. Γενικά, οι υγιείς ρίζες είναι λευκές και καλά ανεπτυγμένες με δευτερεύουσες ρίζες και ριζώματα. Οι άρρωστες ρίζες μπορεί να εμφανίζουν κηλίδες ή καφέ μπαλώματα. Μερικές φορές είναι κομμένα και το άκρο είναι σκούρο καφέ. Θα πρέπει επίσης να παρατηρήσετε τον λαιμό όπου σε ορισμένες περιπτώσεις, η ασθένεια εντοπίζεται εκεί. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία συμπτωμάτων. Στην περίπτωση των δημητριακών, μπορεί να είναι δυνατός ο προσδιορισμός της προέλευσης της μόλυνσης, είτε από το έδαφος είτε από τον σπόρο. Όταν το ρίζωμα (το τμήμα που βγαίνει από τον σπόρο και ανεβαίνει στο λαιμό ) ή οι σπερματικές ρίζες (οι πρώτες ρίζες που βγαίνουν από τον σπόρο) ροδίσουν ή σαπίσουν, ο παθογόνος μύκητας πιθανότατα προέρχεται από τον σπόρο. Όταν είναι οι άκρες των ριζών που είναι καφέ και σάπιες και τα μέρη κοντά στον σπόρο είναι υγιή, τότε μπορεί κανείς να υποψιαστεί ένα παθογόνο μόλυσμα που προέρχεται από το έδαφος. Ακολουθούν ορισμένα προφανή σημάδια επιθέσεων παθογόνων:
- Τα φυτά είναι νεκρά και δεν παρουσιάζουν αλλοιώσεις στο φύλλωμα.
- Η βάση των φυτών δείχνει κιτρινισμένα φύλλα.
- Η παρουσία μικρότερων ή ωχροπράσινων φυτών ανά έκταση στο χωράφι.
Ακολουθούν μερικές λεπτές ενδείξεις επιθέσεων παθογόνων:
- Η βλάστηση είναι αργή ή ανύπαρκτη.
- Τα φυτά φαίνεται να στερούνται λιπάσματος ή νερού.
Οι πολύ ξηρές συνθήκες σποράς ακολουθούμενες από ψυχρότερες θερμοκρασίες και έντονες βροχοπτώσεις που ευνοούν την περίσσεια νερού στα χωράφια ευνοούν τις μολύνσεις από Pythium. Οι τελευταίοι ανιχνεύουν τις ρίζες που αρχίζουν να αναδύονται από τους σπόρους και τους επιτίθενται γρήγορα. Κατά τη διάρκεια των θερμών και ξηρών πηγών, τα δημητριακά που σπέρνονται σε ελαφρά ή αμμώδη εδάφη είναι πιο επιρρεπή σε προσβολή από το Fusarium που υπάρχει στους σπόρους και στο έδαφος. Οι ρίζες μπορεί να εμφανίζουν καφέ αλλοιώσεις ή να είναι εντελώς σάπιες.
Πάνω σε αυτή την αρχή τα προϊόντα της Terrabiotec για εφαρμογή στο έδαφος όπως τα :
- κοκκώδη Terra Mineral, Terra Crop, Terra Myco κ.λ.π,
- τα μικροκοκκώδη Terra Mineral,
- τα υδατοδιαλυτά Terra First και Terra Myco
- καθώς και τα υγρά Terra Flow
περιέχουν (ως μια από τις 6 τεχνολογίες) τεχνολογία που προάγει την παραγωγή αυτοαλεξινών ,φυτοαντισιπινών καθώς επίσης και με την περιεκτικότητα τους σε αυξίνες και κυτοκινίνες με κύριο στόχο την γρήγορη ανάπλαση του ριζικού συστήματος από τις επιθέσεις των παθογόνων αυξάνοντας έτσι την ικανότητα απορρόφησης θρεπτικών στοιχείων και δημιουργώντας τις συνθήκες για υγιή και δυνατά φυτά, σε σύγκριση με τα κοινά λιπάσματα.